Zo, de verhaaltjes zullen vanaf nu korter worden hoor… niet omdat ik er geen zin meer in heb, maar omdat het nu steeds beter met mij gaat en het geen zin hebt om steeds maar te melden hoe goed ik hier verzorgt word!

Zodra ik wakker word komt als eerste mijn maatje Dik binnen. Hij zorgt dat ik, waar nodig, stroompunten krijgt zodat ik wat kan werken als het nodig is.
Hierna komen de eerste verpleegsters al binnen. Het is heerlijk om gewoon Nederlands te kunnen praten met die meiden. Als eerste wordt de MRSA-test bij me afgenomen. Ze willen dit met spoed  naar het  lab sturen zodat het op kweek gezet kan worden. Hoe eerder hier de uitslag van bekend is, hoe eerder ik uit quarantaine kan… of  juist niet natuurlijk!

Ik probeer de namen, de ogen en de stemmen van de dames goed in mij op te nemen, want dat is het enige waar ik ze aan zou kunnen herkennen bij een volgende bezoek. Ze zijn hier echt super, super aardig en zorgzaam voor me.

Ik krijg een heerlijk ontbijtje en kom eigenlijk helemaal tot rust.  Op mijn kamer staat al een prachtige bos bloemen van Karin. Die wist als een van de weinige wat allemaal speelde en waar ik naartoe gebracht zou worden.

In de ochtend gebeurt er niet zo veel. Buitenom dat ik lekker gewassen word en dat er iemand langskomt die vraagt wat je vanavond wilt eten… ik denk dat ik de keuze heb uit wel 10 verschillende dingen… gewoon zelf kiezen wat je wilt eten, wat een luxe 🙂

Om een uur of 1 krijg ik bezoek van een huisarts. Die moet beoordelen of dat ik hier mag blijven of dat ik misschien toch nog een ziekenhuis moet. Dit hoeft gelukkig niet, ik mag blijven.

Hierna na een bezoekje van Karin. We hebben dan wel intensief contact gehad vanuit Frankrijk, maar het  is dan toch fijn om elkaar gewoon in de ogen te kijken en even vast te houden.

Vanavond zijn ze de hele avond bezig geweest met mijn bed om te wisselen voor een met een special antidoorligmatras. Dit is best een hele klus met logge gewicht en zonder mij pijn te doen. Het is ook nodig want mijn onderbenen zijn al helemaal kapot aan het gaan van het doorliggen in de bracen. Zo’n matras wordt namelijk constant op druk gehouden door een pomp en vult elke oneffenheid in je lichaam op met bulten en kuilen( gelukkig heb ik die niet zo veel;))

Het matras lig heerlijk en wil dat de komende 8 uur graag uit proberen!